Ervaringen

Ervaringen

Wat een fijne ervaring na een eerdere 36uur geboorte, daar doe ik het voor. Gefeliciteerd ouders, met deze DroomBevalling!

17 oktober ben ik bevallen van ons meisje. Het was een super bevalling precies zoals ik wilde op het bad na. Heb alleen maar buik weeën gehad waardoor we twijfelde of het wel “echt” begonnen was. Kon alles goed weg ademen en was heel rustig. Thuis braken m’n vliezen en binnen twee uur was ze geboren. Heb m’n lijf volledig laten doen wat het moest doen en ben mee gegaan in de flow. Heb haar zelf aangepakt. Het was echt een prachtige ervaring.

Hoe mijn gevoel over de bevalling veranderde door Monique en haar hypnobirthing cursus
Zodra ik wist dat ik zwanger was wist ik ook dat ik iets moest doen met mijn gevoel over de bevalling. Dit gevoel was voornamelijk negatief. Ik heb volgens mij nog nooit een film/serie gezien waarin een bevalling niet als een ‘hel’ wordt neergezet. En er kwamen direct weer horrorverhalen op die ik weleens had gehoord. Met zo’n gevoel wilde ik niet rondlopen de komende maanden. Een vriendin vertelde mij over hypnobirthing en eigenlijk twijfelde ik geen moment toen ik erover hoorde. Dit zal me vast helpen! Samen met mijn zus Loes (die ook zwanger was en precies een maand voor liep) en onze mannen besloten we de cursus te gaan doen. Naarmate we de cursus volgden werd ons gevoel al snel beter, kregen we vertrouwen en zagen we er dus niet meer zo tegenop. Monique gaf ons dat vertrouwen door haar grote kennis over dit onderwerp, maar ook door ons andere inzichten te geven en daarmee onze ‘angst’ al snel vervaagde. Het is heel fijn om je voor te kunnen bereiden en in grote lijnen te weten hoe een bevalling gaat en om vertrouwen in je lichaam te hebben. We hebben veel ademhalings- en ontspanningsoefeningen geleerd en gedaan die ons zouden helpen tijdens de bevalling. Daarnaast was het fijn om de cursus met ons 4en te kunnen doen, een intieme sfeer waarin alles gezegd en gevraagd kon worden.
De bevalling
Woensdag 2 december stond ik op en dacht ik dat de laatste loodjes nu dan waarschijnlijk toch echt in zijn gegaan. Ik had wat pijn in mijn bekken en voor het eerst merkte ik dat ik wat moeilijk liep en af en toe kreeg ik een kramp. De dag ervoor had ik nog gesport en gewandeld en kon ik alles nog dus ik moest even schakelen, maar ergens wist ik dat er een punt zou komen dat dat niet meer zo lekker zou gaan.  ’s Avonds deden Rutger (mijn vriend) en ik een spelletje Yahtzee. Af en toe riep ik ‘oh eventjes wachten hoor’ aangezien ik dan een soort menstruatiekramp had, maar verder niks aan de hand. Ging prima! Later op de avond werd ik rillerig en besloten we maar op bed te gaan. Ik heb mijn slaap nodig dacht ik nog! Die nacht deed ik geen oog dicht.. de ‘menstruatiekrampen’ bleven en trokken naarmate de nacht steeds iets hoger richting mijn rug. Ik dacht nog steeds dat dit gewoon bij de laatste loodjes hoorde en baalde wel dat ik nu niet goed kon slapen. Ze kwamen steeds vaker, maar nog dacht ik niet dat dit het misschien wel zou zijn. Ik stuurde Rutger dan ook gewoon naar zijn werk de volgende ochtend. (Hij heeft gelukkig wel iets geslapen, maar natuurlijk ook niet al te best door mijn gewoel). Zijn reactie daarop was: ‘naar werk?! Ik ga de verloskundige bellen!!’ Aangezien (mijn zus) Sofie bij de bevalling aanwezig zou zijn heb ik gezegd dat hij haar anders maar even moest bellen. Zij kwam en zei toen dat ik toch echt wel begonnen was. Het waren dus blijkbaar beginnende rug weeën. In bed op mijn rug liggen was dan natuurlijk helemaal niet handig dus hup naar beneden met zijn drietjes en toen ging het beter.
Lopen, wiebelen, zitten en wegzuchten
Rutger en Sofie hielden de tijd tussen de weeën bij. Zij waren direct perfect op elkaar ingespeeld en ik hoefde me dus nergens anders op te focussen dan op mezelf. We wachtten nog met de verloskundige bellen aangezien er nog niet steeds 3 minuten tussen zat. Ik wisselde af tussen lopen door het huis, wiebelen op de fitnessbal en zitten op een stoel. Door de cursus wist ik dat afwisseling goed was en bewegen ook. Mits dat natuurlijk haalbaar is, maar dat was het voor mij gelukkig zeker! En vond ik juist heel fijn. Tussen de weeën door hebben we gezellig zitten kletsten, er hing een heel gemoedelijke en relaxte sfeer tussen ons 3. Ik was heel rustig en had vertrouwen. Tot een uur of 16:00 vond ik het dan ook allemaal nog heel goed te doen. De verloskundige was 2 uurtjes eerder geweest en toen zat ik op 3-4 cm ontsluiting. Daar was ik heel blij mee! Om 17:30 kwam ze weer en helaas zat ik toen nog maar op 5. De weeën waren wel echt krachtiger dus dat was echt een teleurstelling. De verloskundige gaf aan dat ze mijn vliezen kon doorbreken zodat ik niet nog heel veel langer door zou moeten. Ik heb besloten om dat te doen en dat was een super goede beslissing. (Dat was om 18:15 gebeurd) Toen ging het hard bleek. Vanaf dat moment waren we met zijn 4en aangezien de verloskundige ook bleef. Ze vond het mooi hoe wij het deden met zijn 3en en daarom bleef zij rustig op de achtergrond. Wanneer ik een wee had zat Rutger achter mij met een kruik en Sofie voor me zodat ik over haar heen kon hangen. Dat was zo fijn! Aangezien ik graag in bad wilde bevallen gaf de verloskundige aan Rutger aan om het bad maar vol te laten lopen. Ik had me voorgenomen om pas in bad te gaan als ik echt het gevoel had dat het nu wel heel heftig/krachtig was. Om 19:00 gaf de verloskundige aan dat ik misschien maar lekker in bad moest stappen. Ik dacht dus ‘nu al?!’ Dat wilde ik echt nog niet! Ik had namelijk nog steeds in mijn hoofd dat ik nog maar rond die 5 cm zat. Ik was de enige in de woonkamer die dat dacht aangezien de rest door had dat het echt veel krachtiger werd en het echt opschoot nu! Ik zat ook steeds meer in mijn eigen bubbel. Ik besloot dus hun advies op te volgen en stapte in bad. Dat was fijn! Het warme water verlicht echt en je kunt gewoon lekker drijven. Inmiddels was er een andere verloskundige aangezien de dienst van de vorige erop zat. Dat vond ik niet erg, de klus moest nu gewoon geklaard worden. Al na een uur (!) kon ik persen! Zo snel was het dus ineens gegaan! Dat gaf een enorme boost en ik wist nu dat ik er echt bijna was! Onze kraamverzorgster (Greetje) werd gebeld en kwam er ook aan. Rutger en Sofie zaten achter mij en hielden mij vast en samen met Greetje en de verloskundige zeiden ze hoe goed ik het deed en dat motiveerde enorm, ondanks dat ik echt een beetje in trance was kreeg ik dat dus wel goed mee. Na ongeveer 1,5 uur actief persen (duurde even voor ik doorhad hoe dat precies werkte) werd onze prachtige zoon Luuk geboren! Rutger heeft hem kunnen aanpakken zoals we wensten, dat heb ik niet meegekregen natuurlijk aangezien ik druk met persen was. Maar zo mooi dat dat is gelukt. En wat een overweldigend gevoel als hij dan op je borst ligt! Ik heb onwijs hard gehuild en ik was niet de enige ???? Er komen zoveel emoties los op zo’n moment! Je bent zo trots en blij, maar ook opgelucht en de adrenaline giert natuurlijk ook nog door je lijf. En echt, alle cliché’s zijn waar!   
Gevoel na de bevalling
Ik kijk positief terug op de bevalling. Ik ben trots en blij dat het zo is gegaan zoals ik van tevoren had gehoopt: thuis en uiteindelijk in bad echt bevallen met mijn vriend en zus om me heen. Een dreamteam! De cursus heeft mij echt enorm geholpen tijdens deze dag, ik was over het algemeen echt relaxed en kon meestal goed ontspannen. Tuurlijk had ik momenten dat ik het echt even heel heftig vond en had ik soms het gevoel dat ik ècht niet meer kon, dat mag ook gewoon. Dat hoort erbij! Maar als je dan de juiste sfeer en mensen om je heen hebt en de ervaringen uit de cursus dan kom je ook door die momenten heen!

Monique onwijs bedankt voor de leerzame en gezellige cursusavonden, voor jouw enthousiasme en flexibiliteit en vooral voor het vertrouwen dat je mij hebt gegeven in mijzelf en in de bevalling!

Charlotte

Na een zware zwangerschap waren Remco en ik blij dat we zouden worden in geleid. We waren inmiddels vanaf week 23 inspanning. Ontstoken schaambot, bekkenklachten werkten ook niet mee. Ons kleine meisje dacht daar precies hetzelfde over. Vroegtijdig indalen en voorweeën. Tijdens de cursus hadden we geleerd om rustig te blijven en te ontspannen. De laatste weken heb ik dat ook veel gedaan, liggend op de bank en luisteren naar de MP3. En toen was het zover, er een ballon geplaatst worden. Ik had goede moed, had zelfs zin in de bevalling totaal niet bang. ???? Ja bang voor de infuus maar de bevalling: nee. Nadat de ballon geplaatst was gingen we naar de kamer waar Remco en ik moesten overnachten. Door de ballon deed mijn buik zeer en had ik een warme kruik. Bewegen wist ik nog van de cursus. En ik liep rondjes. ????Heupen wiegen zodat de pijn weg was.

De nacht was rustig en moesten om half 6 in de ochtend wakker zijn. Om 6 uur kwam de verloskundige. Yes ballon was eruit gevallen 3 cm ontsluiting het kon beginnen!
Ik was zoooo positief en pakte alle spullen om naar de verloskamer te gaan. Maar er was geen verloskamer vrij. Nou dikke pech niet dus alles vol. Dus konden we naar huis en zaterdag melden om 7 uur. ????Teleurgesteld gingen we naar huis. Die dag dus maar bijgeslapen voor de volgende dag.

Zaterdag 7 uur; vol van moed en blijheid. Verloskundige kwam. Wou de vliezen openen. Bah… weer slecht nieuws. Ons meisje was bewogen naar achteren en nu kon ze er niet bij. Enigste wat nu kon was gel en dan zondag kijken.
Moed liep in mijn schoenen. Bah bah bah ik zal het vloekwoordenboekje hier maar achterwege laten. Door al dat gewroet van de verloskundige deed alles daaronder zeer hoe erg ik focuste op ontspanning het voelde echt niet prettig. De gel was ingebracht en de dag vulde zich met buikpijn.

Volgende dag. Stond ik om 5 uur klaar, ik was klaar wakker. De verloskundige kwam om 6 uur. Weer voelen, yes we kunnen bij je vliezen zei ze. ???? En hopla daar kwam de vloedgolf van vruchtwater welliswaar 2,5 liter. Daarna gingen we snel naar de verloskamer en werd ik aangesloten op de wee-opwekkers. Ik had als tip gekregen tijdens de cursus dat we langzaam konden toevoegen en daar ook om gevraagd. Ze waren daarmee akkoord ????

Daar zat ik samen met mijn moeder en Remco er helemaal klaar voor. Mijn lichaam dacht daar anders over want binnen een 15 minuten kwam de eerste wee al aan. Wauw zo voelt dat dus. Ik kon hem goed de baas zijn. Al merkte ik snel dat mijn bekken zeer pijnlijk was. Bam weer eentje, huh zo snel. Maar ik kon me ontspannen en de weeën de baas zijn! Maar helaas niet mijn bekken, dat bleef zeer doen.
Onder de douche dacht ik dus, met al die snoeren onder de douche. De verloskundige kwam kijken en zei dat mijn bloeddruk hoger werd vanwege geen rust en adviseerde een ruggenprik. Nee zei ik. Ik wou het allemaal zelf doen controle daar hou ik van.
Het uur was nog niet eens om en ik lag dubbel van de pijn. Ik dacht niet eens aan de weeën. Niet eens gevoeld. Remco keek me aan en zei neem die prik, het is niet erg. Ik ontspande en zei oke doe maar.
De verloskundige ging bellen en kwam weer met slecht nieuws ????Er was net een operatie begonnen en zou 2,5 uur duren. Intussen kon ik morfine krijgen. Ik was zo moe van de bekkenpijn dat ik zei ‘ram er maar door’
Ik kreeg morfine. Pfoe ik was blij. Wat een ontspanning ik kon mezelf focussen op de weeën. Die ademde ik zo weg….
Heel snel werd ik van de morfine afgehaald en mocht ik gaan persen: na 4,5 uur al ????
Ik pakte mijn moeder vast en Remco en zei dit lukt me. Met 41 minuten lag ons kleine meisje Isabella Sophia op mijn buik…..
Heerlijk ik wou niet meer anders. Zoals aangegeven werd er een uur later pas door mijn moeder en Remco de navelstreng doorgeknipt.

Ondanks alle tegenslagen, ook van voor de bevalling, stond ik er sterk in. Relaxt zoals ik ook wou.
Ik heb enorm veel gehad aan de cursus en ben een stukje dichter bij mezelf gekomen.
Ik ontspan nu zelfs meer als er een prik of iets moet gebeuren.
Bevallen zou ik zo weer doen. Het kost kracht. Maar die heb ik! En dat had ik anders nooit geweten ????????’

Kirstin

Na een moeilijke eerste bevalling (weeën storm en totaal ruptuur) zag ik behoorlijk op tegen de bevalling van ons tweede kindje. Maar na de HypnoBirthing cursus van Monique stonden we er zo positief in dat ik zelfs thuis wilde bevallen! Wat een fijne cursus was het en wat een vertrouwen hadden ik en mijn man erin gekregen.

Op 22 maart 2018 begonnen s ochtends de weeën. Het was niet pijnlijk en ik kon alles gewoon doen, heb zelfs nog de paardenbak uitgemest. Mijn moeder was wel voor de zekerheid gekomen, voor mijn zoontje van 3,5. Maar mijn man is gewoon blijven werken aangezien het niet echt doorzette. Pas tijdens het avondeten werd het iets heftiger maar nog steeds goed te doen. Ik ben op de balans bal gaan zitten en om 20:30 kwam de verloskundige. Ik had al 8cm! Met de regenboog affirmatie van de cursus op de achtergrond en kletsend tussen de weeën door kwam het moment dat ik naar beneden moest om even te plassen. Daar op de wc scheurde mijn vliezen en kwam er direct persdrang! Alles werd snel naar de woonkamer verplaatst en daar werd na een kwartier onze prachtige zoon geboren!

Zonder de cursus en Monique had ik nooit deze pracht ervaring kunnen hebben, dat is 1 ding wat ik zeker weet!

Ragna

Monique laat je bewustzijn groeien rond de komst van een kleine. Ze combineert prachtige inzichten met praktische tips. Zij prikkelde ons om stil te staan en bewuste keuzes te maken over dingen waar wij niet over nagedacht hadden. De oefeningen hielpen enorm om te ontspannen en op mijn bevalling kijk ik heel positief terug. En ook belangrijk… wij vonden het fijn om de hele voorbereiding van de bevalling samen te doen in een vertrouwde setting.

Alya, in februari 2014 thuis bevallen van een prachtdochter!

Oriënterende naar een zwangerschapscursus die EN gericht was op de kracht van een vrouw EN het mooie ook van een bevalling, EN waar je als aanstaande ouders beide aan mee kon doen..zo kwamen we op hypnobirthing terecht!
We kwamen dit tegen in het zoeken naar informatie over een badbevalling, want dat wilde ik graag. EN natuurlijk zochten we naar een vriendelijke cursusleidster en die vonden we in Monique! Ze is open, vrolijk, ging in op al onze vragen en gaf goede en duidelijke informatie. Het was te merken dat ze de cursus gaf uit echt enthousiasme.
Voor de bevalling had ik allerlei dingen in huis gehaald om evt te gebruiken bij de bevalling, zoals een geboortetens om de pijn te verlichten en een bal om op te zitten, maar alles heb ik niet hoeven gebruiken. De ademhaling en concentratieoefeningen, samen met het warme water van het bad, hielpen al genoeg!

Bij veel cursussen hoor je de medische achtergrond, die gericht is op pijn en pijnbestrijding en hier ben je vooral gericht om in te gaan op je eigen krachten, die te versterken en je eigen te maken. Deze cursus gaat daarmee dieper dan een gewone cursus! Het gaat over de relatie/samenwerking tijdens de bevalling tussen moeder en kind. SAMEN, met de a.s pappa er ook bij, vonden wij het een bijzondere ervaring! Voor mij zou dit in de plaats mogen komen van de reguliere cursus en zou mooi zijn als iedere vrouw dit leert.
Ons kindje is vanaf het begin een tevreden rustig meisje, wat we o.a toeschrijven aan de rustige manier van ter wereld komen!

David en Sonja KroezeGeboorte van ons eerste kindje: Tirza Anna Kroeze, 12-04-2014

Een echte droombevalling. Zo durf ik de geboorte van mijn zoontje (eerste kindje) te noemen. Ik ben er van overtuigd dat ik zonder de HypnoBirthing (die echt súper leuk wordt gegeven door Monique) niet zoveel vertrouwen in mijn lichaam zou hebben gehad. Een sterrenkijker, bijna 3 uur persen, maar dankzij de HypnoBirthing kon ik volledig in mijzelf keren, rustig blijven en zonder ‘kleerscheuren’ (in bad) m’n ventje verwelkomen. En niet onbelangrijk; ook voor stoere mannen is de cursus heel geschikt! Die van mij heeft enorm veel geleerd, vond het oprecht leuk en was daardoor in staat rustig te blijven en mij 15 uur volledige steun te geven. Kan wel uren door vertellen, maar je moet het gewoon ervaren. Echt een aanrader!

Willemien, mama van Joël, geboren op 22 juni 2014