Wie ben ik

Wie ben ik

Ik ben Monique Dijns-den Hollander.

Als meisje op de MAVO wist ik nog niet wat ik wilde worden, dus na mijn diploma naar de HAVO gegaan. Maar daarna wist ik nog steeds niet welke richting ik op wilde. Mijn vriendje werkte onregelmatig en met hem wilde ik wel verder. Maar allebei onregelmatig werk leek me niet handig. Met als gevolg dat het een kantoorbaan werd.

Zoals toen nog veel gebruikelijk was, trouwden we. M’n zwangere collega’s op kantoor wist ik altijd van wijze raad te voorzien over zwangerschap en geboorte, maar ze zullen gedacht hebben, wat weet zij er nou van…

Vervolgens was m’n eerste zwangerschap op meerdere fronten bijzonder. Toen ik net 2 maanden zwanger was ontplofte in Tjernobyl een kerncentrale en verontreinigde lucht kwam ook over ons land. Daar maakten we ons best zorgen om, zou dit wat betekenen voor een zwangere? In die tijd kreeg je maar 1 echo. En eenmaal aan het eind van de zwangerschap bleek de baby de baby in stuit te liggen, wat betekende dat ik niet meer thuis mocht bevallen, maar de gynaecoloog was wel in staat de baby vaginaal te laten worden. Behalve m’n man en het medisch personeel had ik graag m’n zusje aan m’n zijde, zij was als het ware toen al mijn doula!

Baby 2 enkele jaren later was een stuk relaxter, thuis met de verloskundige. En weer m’n zusje, nog op de valreep, samen met onze zoon aan mijn zijde, om een meisje geboren te zien worden. Dit kindje had een korte navelstreng, die ook nog strak om haar nekje zat, vandaar dat na de geboorte van haar hoofdje, de navelstreng al werd doorgeknipt…

De jaren gingen voorbij en we verhuisden enkele malen van woonplaats vanwege het werk van m’n man. En iedere keer als er een geïnteresseerde zwangere was, kreeg zij van mij tips en trucs om zwangerschap en geboorte prettiger te ervaren. Maar ik had hier nooit enige opleiding voor gehad.

Door de jaren heen heb ik verschillende leuke banen gehad, maar verloskunde bleef trekken. Toen in Groningen een opleiding verloskunde startte, heb ik alsnog een droom kunnen laten uitkomen. Ik kwam er aan het eind van het eerste jaar achter dat dit toch niet bij mij past. Wel heb ik heel mooie en goede dingen geleerd!

Niet lang daarna ben ik in Utrecht aan de Nederlandse Doula Opleiding begonnen (de eerste lichting!) en kon ik alsnog een deel van mijn opgedane kennis gebruiken. Na meerdere moeders te hebben mogen begeleiden, ben ik gestopt met actief aanbieden als doula.

Om mijn aanbod uit te breiden heb ik in 2011 een opleiding tot HypnoBirthing® practitioner (cursusleidster) gedaan. Let er altijd op dat je een speciaal getrainde HypnoBirthing® instructeur hebt. Tevens mag ik verloskundigen en andere geboortezorgverleners trainen, zodat ze zich “HypnoBirthing vriendelijke zorgverlener” kunnen noemen. Deze training is oa KNOV geaccrediteerd.

Elk jaar voldoe ik aan de hercertificeringseisen die gesteld worden door het HB Instituut. Ik ben lid en was 7 jaar penningmeester van de beroepsvereniging HypnoBirthing Nederland & België. Via HypnoBirthing ben ik met boeiende mensen in aanraking gekomen, zoals Marie Mongan (oermoeder van het HypnoBirthing Instituut), Sherry Gilbert (voormalig directeur van het HBI), dr Michel Odent (Franse gynaecoloog), Debra Pascali (USA doula) en Jennifer Walker (Spinning Babies).